به تو نرسیدم اما خیلی چیزارو یاد گرفتم...
یاد گرفتم بخاطر کسی که دوسش دارم باید دروغ نگم
یاد گرفتم هیچ کس ارزش شکوندن غرورم رو نداره
یاد گرفتم توی زندگی برای اونکه بفهمم
چقدر دوسم داره هرروز به یه بهانه دلشو بشکنم...
یاد گرفتم گریه هیچ کس رو باور نکنم
یاد گرفتم بهش هیچ وقت فرصت جبران ندم
یاد گرفتم دم از عاشقی بزنم ولی اما از کجا بگم
از چی بگم
میخوام همین جا دلمو بشکونم خوردش کنم
تا دیگه عاشق نشه تا دیگه کسی رو دوست نداشته باشه
تو این زمونه کسی نباید احساستو بدونه وگرنه اون
تورو میشکونه
میخوام بشم همون آدم قبلی کسی که از سنگ بود
و دور و برش دیواری از سکوت و بی تفاوتی ...
دو روز دنیا ارزش این رو نداره که
بخواد همش به غم و غصه بگذره...
میخوام برم جایی که کسی منو نشناسه
اینجا نمیتونه جزیره بهشت من باشه...
میخوام تنها باشم... از خودم دور باشم ... نباشم....
نظرات شما عزیزان: